„Czy warto na niego czekać?”

„Czy oni czują to samo co ja?”

„Czy oszukuję siebie, myśląc, że to może się udać?”

„Czy zamiast tego lepiej byłoby umówić się z listonoszem? Przynajmniej przychodzi do mojego domu każdego dnia”.

„Czy mój chłopak w ogóle istnieje, czy to tylko skomplikowany nigeryjski przekręt z kartą kredytową?”.

Związki na odległość są do bani. Nigdy nie spotkałem nikogo, kto powiedziałby: „Tak, mój chłopak mieszka 14 godzin drogi w Finlandii, to wspaniałe!”. Wręcz przeciwnie, każdy, kogo spotkałem w związku na odległość, kończy się tym agonalnym uczuciem: że twoje serce jest powoli rzeźbione z twojej klatki piersiowej przez nóż do masła i zastąpione niezadowalającymi rozmowami na Skype i migającymi oknami czatu.

Rozumiem to. Byłem tam. Wszystkie trzy moje znaczące związki wiązały się z długim dystansem w jakiś sposób.

Jako młody człowiek, który był przerażony jakimkolwiek zobowiązaniem, odkryłem, że mogę pozwolić sobie na zakochanie się w dziewczynie tylko wtedy, gdy była oddalona o co najmniej 500 mil. Za pierwszym razem oboje szczerze staraliśmy się, aby to działało, ale sprawy spektakularnie się rozpadły, głównie dlatego, że oboje byliśmy zbyt młodzi i niedojrzali, aby poradzić sobie z odległością.

Za drugim razem oboje zgodziliśmy się, że nasze życie prowadzi nas w różne strony świata i prawdopodobnie lepiej będzie, jeśli sobie odpuścimy – potem przez kolejny rok walczyliśmy o to, żeby, no wiesz, rzeczywiście odpuścić i było do bani.

Za trzecim razem, i być może dlatego, że oboje zrobiliśmy to wcześniej, natychmiast zrobiliśmy plany, aby zakończyć odległość tak szybko, jak to możliwe (sześć miesięcy), a następnie dokonaliśmy odpowiednich poświęceń, aby to zrobić. A teraz jesteśmy małżeństwem.

Jeśli chodzi o przetrwanie dystansu, oto czego się nauczyłem:

1. ZAWSZE TRZEBA MIEĆ COŚ, NA CO MOŻNA SIĘ RAZEM CIESZYĆ

Jedną z rzeczy, które zabijają relacje na odległość, jest stała, leżąca u podstaw niepewność wszystkiego. Te pytania na górze mogą zdominować czyjeś myślenie. Niepewność sprawi, że będziesz myśleć: „Czy to wszystko jest tego warte?” „Czy ona nadal czuje do mnie to samo, co wcześniej?” „Czy on potajemnie spotyka się z innymi dziewczynami bez mojej wiedzy?”. „Czy ja się oszukuję z tym wszystkim? Może jesteśmy dla siebie okropni, a ja o tym nie wiem”.

Im dłużej jesteście osobno, tym bardziej te niepewności mogą urosnąć do uzasadnionych kryzysów egzystencjalnych.

Dlatego też, kiedy sprawiasz, że każdy związek na odległość działa, kluczowe jest, aby zawsze mieć jakąś datę, na którą oboje czekacie. Zazwyczaj będzie to następny raz, kiedy oboje będziecie mogli się zobaczyć. Ale mogą to być również inne ważne momenty w życiu – ubieganie się o pracę w mieście drugiej osoby, oglądanie mieszkań, w których oboje moglibyście być szczęśliwi, być może wspólne wakacje.

W momencie, gdy przestajecie mieć jakiś kamień milowy, na który możecie się cieszyć, tym trudniej będzie wam utrzymać ten sam entuzjazm i optymizm wobec siebie. Jedną z prawd dotyczących wszystkich związków jest to, że jeśli się nie rozwijają, to umierają. A wzrost jest jeszcze bardziej istotny w związku na odległość. Musi być jakiś cel, do którego wspólnie zmierzacie. Musicie mieć jakąś sprawę, która was jednoczy przez cały czas. Na horyzoncie musi być zbieżna trajektoria. W przeciwnym razie nieuchronnie będziecie dryfować osobno.

2. BĄDŹ POWOLNY W OSĄDZANIU

Zabawna rzecz dzieje się z ludźmi psychologicznie, gdy jesteśmy oddzieleni od siebie: Nie jesteśmy w stanie zobaczyć siebie nawzajem, jak jesteśmy naprawdę.

Kiedy jesteśmy oddzieleni od siebie lub mamy ograniczony kontakt z daną osobą lub wydarzeniem, zaczynamy przyjmować różnego rodzaju założenia i osądy, które często są przesadzone lub całkowicie błędne.

Może się to objawiać na różne sposoby w związku na odległość. W niektórych przypadkach ludzie stają się szalenie zazdrośni lub irracjonalnie zaborczy, ponieważ postrzegają każde przypadkowe spotkanie towarzyskie jako potencjalne zagrożenie dla związku. „Kim do cholery jest Dan? Powiedz mi, kim do cholery jest ten Dan i dlaczego pisze na twojej ścianie na Facebooku – och, to twój przyrodni brat? Nie wiedziałem, że masz przyrodniego brata. Dlaczego mi nie powiedziałeś, że masz przyrodniego brata? Ukrywasz coś przede mną? OK, może nie słuchałam, kiedy mi powiedziałeś, ale nadal nie chcę, żebyś zadawał się z Danem, rozumiesz?”.

W innych przypadkach ludzie stają się nadmiernie krytyczni i neurotyczni do punktu, w którym każda mała rzecz, która idzie źle, jest potencjalnym końcem związku. Więc moc idzie out i ich partner tęskni ich nocnego Skype połączenie – to jest to, związek jest skończony, on ostatecznie zapomniał o mnie.

Albo niektórzy idą w przeciwnym kierunku i zaczynają idealizować swojego partnera jako idealnego. W końcu, jeśli twój partner nie jest przed tobą przez cały dzień każdego dnia, łatwo jest zapomnieć o wszystkich małych, obrzydliwych częściach jego osobowości, które faktycznie cię niepokoją. Dobrze jest wyobrazić sobie, że istnieje ta idealna osoba dla ciebie – „ta jedyna” – i to tylko te cholerne okoliczności logistyczne, które trzymają cię z dala od siebie.

Wszystkie te irracjonalne fantazje nie są pomocne. „Nieobecność sprawia, że serce rośnie w siłę” – cóż, zredagowałabym to tak, że „nieobecność sprawia, że serce staje się psychotyczne”. Bądź ostrożny. Kiedy utkniesz w scenariuszu długiego dystansu, ważne jest, aby zachować pewien sceptycyzm wobec własnych uczuć. Przypomnij sobie, że naprawdę nie wiesz, co się dzieje, a najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić w każdej chwili, jest po prostu porozmawiać ze swoim partnerem o tym, co czują i o tym, co czujesz.

3. UCZYŃ KOMUNIKACJĘ OPCJONALNĄ

Wiele par długodystansowych tworzy zasady, że powinni mieć X liczbę połączeń lub że muszą rozmawiać każdej nocy o określonej godzinie. Można łatwo znaleźć artykuły online zalecające tego rodzaju zachowania.

Takie podejście może działać dla niektórych ludzi, ale zawsze uważałem, że komunikacja powinna odbywać się organicznie. Powinieneś rozmawiać ze sobą, kiedy chcesz, a nie dlatego, że musisz. A jeśli oznacza to przejście przez kilka dni bez komunikacji, to niech tak będzie. Ludzie są zajęci, po wszystkim. A okresowe posiadanie kilku dni dla siebie jest właściwie całkiem zdrowe.

Komunikacja jest oczywiście ważna w każdym związku, ale po prostu więcej komunikacji nie zawsze jest tym, co jest najlepsze dla pary w związku na odległość, zwłaszcza gdy jest to w wymuszonym kontekście.

Kiedy wymuszasz komunikację, mogą się zdarzyć dwie rzeczy: Pierwszą jest to, że kiedy nieuchronnie trafisz na dni, w których nie masz o czym rozmawiać (lub nie masz ochoty na rozmowę), będziesz w połowie spłycać swój związek i spędzać czas ze swoim partnerem nie dlatego, że chcesz, ale dlatego, że czujesz się zobowiązany. Witamy w każdym gównianym małżeństwie w historii.

Ten niezainspirowany, wypełniony wypełniaczami rodzaj komunikacji często stwarza więcej problemów niż rozwiązuje. Jeśli twój partner wydaje się być bardziej zainteresowany swoimi zeznaniami podatkowymi niż tym, jak wygląda twój dzień, jest szansa, że powinieneś się rozłączyć i spróbować ponownie jutro. Istnieje coś takiego jak nadmierna ekspozycja.

Drugim problemem, który może pochodzić z wymuszania komunikacji jest to, że jedna lub obie osoby mogą zacząć mieć pretensje, że czują się zobowiązane do połączenia. Ten resentyment następnie iskrzy głupie walki, które prawie zawsze rozwijają się w jakiejś formie „Poświęcam więcej niż ty!”. „Nie, ja poświęcam więcej niż ty!” A granie w grę „ja poświęcam więcej niż ty” nigdy niczego nie rozwiązało.

Najlepszym sposobem na uniknięcie tego błędu jest uczynienie całej komunikacji opcjonalną, co oznacza, że oboje z was mogą zrezygnować w każdej chwili. Sztuką jest, aby nie brać tych rezygnacji osobiście, kiedy się zdarzają – w końcu twój partner nie jest twoim niewolnikiem. Jeśli mają pracowity tydzień lub potrzebują trochę czasu dla siebie, to jest to całkowicie do nich, aby zdecydować. ALE, ty potrzebujesz używać twój partnera (i twój) pragnienie dla komunikacji jako barometr dla jak związek postępuje. Jeżeli twój partner spontanicznie czuje jakby ona tylko chce mówić few czasy tydzień zamiast few czasy dzień, to jest oba przyczyna i skutek jej uczucie więcej oddalający się. Warto o tym rozmawiać i być szczerym.

4. UPEWNIJ SIĘ, ŻE ODLEGŁOŚĆ JEST TYMCZASOWA

Związek na odległość nie może przetrwać bez nadziei. A żeby była nadzieja, musi istnieć jakaś możliwość, że dwie zaangażowane osoby pewnego dnia będą razem.

Bez tej wspólnej wizji wszystko inne szybko zacznie się czuć bez znaczenia.